Nie mam pojęcia.

Bladego. Nie mam bladego pojęcia, po co robię to wszystko, co robię. To trudne i monotonne, więc dlaczego?

Dlatego, że kocham tego demona w sobie. Dlatego, że podoba mi się on.

Lepiej mnie nie prowokować, bo można nieźle oberwać. Lepiej nie wprowadzać mnie w zły nastrój. Lepiej trzymać się ode mnie z daleka, ale nie uciekać przede mną.

Dlaczego? Bo ten demon czasami się budzi i sieje spustoszenie.

*poświęcone anime Kuroshitsuji*

PS. Piszę opowiadanie, może zamieszczę je tutaj.

No siema.

Tak bardzo pisanie po gigantycznie długiej przerwie.
Nikt mnie nie kocha i muszę się podzielić moim życiem z internetem.

Huh, niedługo święta. Ogólnie Dyngusa i Zająca, żeby fajne były.

Chyba już ulżyłam swojej "samotności".

Dziękuję, dobranoc.